(bron foto: dreamstime.com – Michael Brown)
Darwin zei het al “Het is niet de sterkste van een soort die overleeft, ook niet de intelligentste. Wel degene die zich het beste aan veranderingen kan aanpassen.”
Burn-out, stress, werkdruk, overbelasting, mentaal verzuim, afhaken, ziek van het werk, oververmoeidheid, work-live-balance zijn de woorden van deze tijd waar individuen, werknemers, belangengroepen, werkgevers, overheden e.a. druk mee in de weer zijn om met aangepaste maatregelen en oplossingen te komen. Tot dan is het een beetje behelpen en blijken zich organisch enkele interessante nieuwe strategieën te ontwikkelen. Zo blijkt “het druk hebben” een nieuwe hype te zijn of, om bij Darwin te blijven, misschien wel een nieuwe overlevingsstrategie waarbij zich ook nieuwe vaardigheden ontwikkelen. Werknemers die deze nieuwe skill set beheersen hebben daarmee een streepje voor op de anderen. Immers op een goede, sociaal geaccepteerde manier, zonder hierop aangesproken te worden kunnen aangeven dat een bepaalde deadline niet gehaald werd, is zondermeer een uitstekende troef.
- Stap 1: krijg het zelf onder de knie
“Het was voor mij niet echt duidelijk wat er eigenlijk van mij verwacht werd”, “dat had ik zo niet begrepen”, “ik dacht dat er wat anders van mij verlangd werd”, “ik ben het daar eigenlijk niet mee eens”, “Ik was niet geïnformeerd”, “deze info is niet tot bij mij geraakt”, “dit is het eerste dat ik hiervan hoor”, … blijken effectieve manieren om op het vervallen van de deadline aan te geven dat je extra tijd nodig hebt.
Ook het op een goede manier kunnen aangeven dat er van jou niet veel kan verwacht worden past in dit rijtje thuis. “Er zijn nog 36 wachtenden voor jou”, “Jouw puntje wordt het 101 op mijn lijstje van to-do’s”.
Of in de plaats van aan te geven wat wel kan, krijg je een uitgebreide opsomming van de agenda en wat er allemaal nog dient te gebeuren. Mocht je het nog niet volledig begrepen hebben wordt dit aangevuld met het tijdsbestek en (mogelijke) onderliggende taken en opdrachten. Alles wordt letterlijk uit de kast gehaald om maar aan te tonen dat er voor jou geen tijd is. Ironisch genoeg is dáár blijkbaar wel tijd voor.
- Stap 2: pas het toe op anderen
Eens deze vaardigheden onder de knie kan je ze ook gebruiken om anderen te overtuigen om voor jou bepaalde taken wel tijdig uit te voeren. Hierbij is het van het uiterste belang om de hoogdringendheid te benadrukken en bij voorkeur naar anderen te verwijzen. Het hoeft niet te verbazen dat de klant of de baas hierbij het meest gebruikt worden.
“De klant heeft dit vandaag nog nodig”, ik dien dit vandaag nog door te sturen”, “de klant/baas heeft dit vandaag nog absoluut nodig”, “dit dient absoluut nu te gebeuren”, “ik dien dit nu te rapporteren”, … Als overtreffende trap wordt soms ook het verleden gebruikt. “De klant moest dit gisteren al aangekregen hebben”, “dit is al de 3de keer dat de klant hierachter vraagt”, …
En dan merk je dat ook jij voor iemand dringende zaken hebt moeten afwerken die plotseling niet meer zo dringend blijken te zijn en gerust nog enkele weken bij die andere in het postvakje ‘te behandelen’ blijven liggen.
- Stap 3: bouw je imago op
Druk telefonerend op een geplande vergadering toekomen of nog even een minuutje te vragen om dan gedurende 5 a 10 minuten een minuutje bezig te zijn terwijl de anderen op jou wachten, zijn effectieve strategieën om je persoonlijke bezettingsgraad zichtbaar te maken of zelf toch nog even de illusie te hebben dat je nog enkele zaken hebt kunnen afronden.
- Stap 4: toch maar niet?
Misschien kan dit, in de race naar wie het het drukste heeft en het meest van anderen gedaan krijgt, ook weer helemaal anders. Hebben we het niet allemaal druk? Als we daar al oog en begrip voor kunnen opbrengen, kunnen we er dan samen iets op vinden? Zouden we dan niet meer gedaan krijgen?
Darwin zei het al: “In de lange geschiedenis van de mensheid (en ook het dierenrijk) hebben diegene die geleerd om samen te werken en te improviseren, het meest succes gehad.”
Misschien iets om over na te denken. Als daar tijd voor is natuurlijk.
Preventiekronkels 
Zoals de gewoonte in preventie zie ik veel artikels verschijnen van het fenomeen, maar niet vaak over hoe het aan te pakken, wat kan er gebeuren en vooral wie dient hierin de lead te nemen.
Als preventieadviseur vind ik het vaak ondergeschikt om met zo’n zaken bezig te zijn, wel is het belangrijk dat er een impuls komt van de preventieadviseur om dit te trekken.
De psychologen van de externe diensten preventie bescherming werk zien vaak het gebrek van kennis en inzet bij HR managers aan de oorzaak liggen. Hierdoor maken zij gebruik van preventie-eenheden die u als preventieadviseur verliest om uw basiszaken op orde te houden.
Is dit geen gevaarlijke tendens voor de preventieadviseurs?
LikeGeliked door 1 persoon
dag Dirk,
als je preventiekronkels al even volgt, weet je dat het niet onze bedoeling is om “artikels” te schrijven, wel om een opinie rond actualiteit te mengen met persoonlijke ervaring, een snuifje anekdotiek en een vleugje humor en (zelf)relativering. Preventiekronkels wil de wandelgangen van de preventie zijn, oplossingen en diepgravende studies zal je hier niet meteen terugvinden, daar zijn voldoende andere bronnen voor.
Wat je visie betreft op preventie-eenheden: vergeet niet dat psychosociale belasting wel degelijk deel is van de welzijnsdomeinen, en dus van het werkgebied van de preventieadviseur. Dit is uiteraard een raakvlak met het werkingsgebied van HR. Dus als daar gebrek aan kennis en inzet moet weggewerkt worden, dan is het niet fout om daar preventie-eenheden aan te besteden. Wat is er gevaarlijk voor preventieadviseurs aan die tendens?
LikeLike
Dag Dirk, stel je bent preventieadviseur in het Brusselse. Je hebt 1 groot kantoorgebouw waar 1000 bedienden “zitten”. Dan heb je als belangrijkste issues: ergonomie, klimaat, psychosociale aspecten en verzuim (verzuim is vaak de eerste kanarie in de koolmijn als er onwelzijn optreedt, en dus bij uitstek primaire preventie). Stel dat je NACE-code als gevolg heeft, dat je tarief in de laagste tariefklassie valt, wat wil zeggen dat je circa 320 preventie-eenheden hebt. De Codex zegt dat we samen met de hiërarchische lijn actieplannen opzetten om dit onwelzijn aan te pakken. In deze issues is HR een logische partner hiervoor…
Als je er rekening mee houdt dat 75% van onze arbeidsmarkt een tertiaire markt is, is bovenstaand scenario een dominant scenario op de markt. Voeg er nog issues als een verouderende populatie en re-integratie aan toe, en het is vrij logisch dat we als preventieadviseurs richting HR kijken als natuurlijke partner.
LikeLike
Ik zit in de industrie met een pak ergo-uitdagingen, arbeidshygiëne uitdagingen, zeer hoog aantal verplichte medische onderzoeken, enz…
Alles met psychosociaal hoort in het rijtje thuis, hiervoor is ook een wettelijk kader.
Echter is algemeen geweten dat het psychosociaal domein de meest subjectieve vorm is. Als ik de redenering verder opbouw en zie hoeveel gewicht eraan gegeven wordt stel ik vast dat in het preventielandschap de koek niet meer eerlijk verdeelt is.
En als ik dan alles bekijk waar die tijd naartoe gaat, mag het psychosociaal domein niet overhellen wat de HR beleid in de onderneming moet zijn.
En als preventieadviseur in hart en nieren vind ik dat we een kritische blik moeten houden dat de preventieadviseur niet mag inleveren en nog meer om budgetten moet vechten tegen zaken die vanuit een degelijke HR beleid zou moeten hopen.
Vergeet niet dat alle externe diensten dit als een quickwin kassa zien.
Vandaar mijn warme kritische oproep aan de preventieadviseurs, laat uw job en middelen niet uithollen.
LikeLike
Dag Dirk,
Ik deel je bezorgdheid met wat de uitdagingen betreft voor de preventieadviseur. Wat dit fenomeen betreft is het mijn mening dat het hier vooral over de bedrijfs- en leiderschapscultuur gaat en dient het management hier vooral in te grijpen. Zij hebben hier de sleutel in handen of ze dergelijk gedrag tolereren. Vermits een dergelijk gedrag of de oorzaak hiervan onmiskenbaar zijn weerslag heeft op het welzijn is het onder meer aan de preventieadviseur om dit aan te kaarten. Wat niet automatisch wil zeggen dat hij dan ook de kar moet trekken of hiervoor de externe dienst moet inschakelen.
De hiërarchische lijn heeft ook zijn rol te spelen. Ook wat betreft het psychosociaal welzijn en nog veel breder in de gewone dagdagelijkse werking van de organisatie.
En als je er rond gaat werken en dit wil aanpakken, laat het dan vooral een team-effort zijn. Een multidisciplinaire aanpak zo creëer je ook een breed draagvlak en vermijd je dat jouw job of je middelen uitgehold worden.
LikeLike
Dag Stefan, u heeft grotendeels gelijk. Voor bedrijven die preventieeenheden overhebben waar enkel wat administratie gebeurt kan ik dit begrijpen dat men dit zo opvangt tot de wetgeving wijzigt dat dergelijke bedrijven niet extreem moeten bijdragen omdat er voor zo’n tertaire sector minder preventie nodig is.
Maar er zijn ook maak-productie-transport bedrijven die wel met de core-business van preventie bezig zijn en de het hele scala en mik-mak van wetgevingen dient te behappen.
Hierin is de RA psy. sociaal wel OK en moeten er stappen gezet worden.
Als deze RA dan minder goed uitkomt, is het duidelijk dat de organisatie een minder goed HR beleid heeft en nog andere aanverwante beleidszaken.
Lag dit vroeger bij de preventieadviseur: simpel antwoord: neen.
Dit is zoals diverse wetgevingen die naar het luik van de preventieadviseur gaan zoals de tikklok op bouwwerven en tijdelijke mobiele bouwplaatsen: hoort hier ook niet thuis.
GDPR wetgeving van de voorbije weken: wat heeft dit nu nog met preventie te maken?
Hoeveel consultants – forums enz… zitten in onze vijver van de preventieadviseur te vissen om dit toch maar verkocht te krijgen?
De tendens die ik nu zie is dat onze job wordt uitgehold en nog weinig met preventie te maken heeft. Laten we dit gebeuren?
Weet je nog hoeveel complexe onveilige machines die er den dag van vandaag nog gebouwd worden? Welke preventieadviseur weet hoe hij een nieuwe stookketel of stoomketel in dienst moet nemen, geloof me als 10% ervan weet dat men een attest moet krijgen van een erkende installateur die diverse parameters moet controleren en afvinken en ondertekenen op zo’n attest zal het veel zijn.
Laten we dit gebeuren?
Mijn antwoord: ik alvast niet, vandaar dat ik dit een leuk forum vind om toch enkelen wakker te maken.
LikeLike