Beroepen zonder grenzen

laundry-xxx

Het begon met een aflevering van vrachtwagenchauffeurs in Beroepen zonder grenzen (@Eén). Vier chauffeurs van Van Dievel draaiden een weekje mee in de ‘alle terrein’ toepassingen van hun collega’s in Suriname. Respect, prachtige attitude van de chauffeurs, tweet over de zware rugbelasting gestuurd naar de trainingsverantwoordelijke, kortom, leuke reportage. En het vaste voornemen om naar deze uitzendingen te blijven kijken.

Met de week word ik echter minder en minder enthousiast. De werk- en onmiddellijk hiermee gerelateerde leefomstandigheden die we te zien krijgen zijn mensonwaardig. Grafdelvers uit Manilla wonen met heel hun familie op het kerkhof, slapen op graven en koken terwijl een kind begraven wordt … Bij de machineloze wasserettes in Mumbai al net hetzelfde: een slaapmatje naast het waterbekken of tussen de wasdraden op het dak, vuur maken met in olie gedrenkte doeken, al brakend tanden poetsen in verstikkende ruimtes. En dit alles voor een hongerloon en geen sociale of medische ondersteuning.
De volgende dagen vragen twee kranten me of ik wil meewerken aan een artikel over de negatieve effecten van zittend kantoorwerk. Ik vraag me af waar ik mee bezig ben … maar ik accepteer.

Het lijkt alsof we enkel luxeproblemen behandelen op het vlak van veiligheid en gezondheid in de Westerse landen. Toch hebben wij allen te maken met risico’s, dikwijls verdoken aanwezig en soms ook levensbedreigend. Het schaadt ons echter niet om tegelijkertijd ons wat meer in te zetten voor de werkomstandigheden in ontwikkelingslanden. De International Ergonomics Association bijvoorbeeld, voert met een deel van de bijdragen van hun leden onderzoek uit naar de werkomstandigheden in koffieplantages in Nicaragua, en biedt realistische oplossingen aan. Ook landbouwers in Malaysia krijgen betere werkomstandigheden.

In deze decembermaand lijkt het mij voor ons, preventiemedewerkers, geen slecht idee om hier even bij stil te staan. En misschien een deel van de overvloed in deze periode te schenken aan diegenen die het minder goed hebben. Hierdoor hebben we zelf ook een beroep zonder grenzen. Ook al voelt het nog steeds als een druppel op een hete plaat.

4 thoughts on “Beroepen zonder grenzen

  1. “Leuk vinden” is misschien niet de juiste manier om te zeggen dat ik het een goed geschreven opinie of gedachte vind. Daens is in de 21ste eeuw nog altijd een actueel verhaal, waar wij als rotverwende burgers veel te weinig bij stilstaan …

    Like

  2. Ook bij ons wonen gedetacheerde arbeiders soms in zeer moeilijke omstandigheden. Ze zijn geen potentiële kiezers, noch voor politici, noch voor vakbonden. Ook de inspectie kijkt een andere kant op. Inderdaad, soms vragen rond onze prioriteiten

    Like

Plaats een reactie