Brugpensioen: bron van onwelzijn

Brugpensioen. Oudere werknemers. Philippe Muyters wil het afschaffen. Kris Peeters wil het behouden (omdat het ACV dat dicteert). Warm en koud.

Slechts twee procent van de medewerkers die sinds 2015 gedumpt werden in het statuut van brugpensioen, “vond” werk. We weten allemaal dat het nog steeds een goedkope manier is om oudere werknemers te dumpen. Het is een pervers systeem voor de werkgever en de sociale partners om op andermans kosten een deal te sluiten.

Op kosten van de samenleving. Ja, voor een stuk. Maar nog veel belangrijker: op kosten van de ontslagen werknemer. Brugpensioen is niet goed voor mensen. Het is niet goed voor de gezondheid. Het is niet goed voor ons welzijn. En als preventieadviseur ben ik dan ook faliekant tegen brugpensioen. Punt.

Slechts twee procent “vind” werk. Dat is een foute perceptie natuurlijk. De meesten nestelen zich in het statuut en zoeken überhaupt geen werk. Waarom zouden ze ook. Tenzij… tenzij we iets verder kijken.

Een verhoogde kans op onwelzijn is de grote last waar we ze mee opzadelen. Als je gedumpt wordt (en dat is het), stijgt je kans op depressie. Grijp je vlugger naar de fles. Wordt je één met je fauteuil…, stram, stijf en ipso facto sneller oud. Wist je dat Bumba hoge kijkcijfers haalt op weekdagen tijdens de namiddag? Wel de vele “oudere volwassenen” die dan op automatische piloot voor de TV hangen, zijn blijkbaar de reden van dit kijksucces. Beledigenende, beangstigende en vernederende vaststelling.

Brugpensioen? Dat is voor mij onwelzijn voor de economie en voor de medemens die erdoor getroffen wordt. Laten we in de eerste plaats blij zijn dat we met zijn allen gemiddeld ongeveer 80 jaar oud worden. En laten we nu eens stoppen met zeuren. 15 jaren betaald pensioen, dat is toch mooi. Van je 65 tot je 80. Laten we nu eens inzetten op aangepast werk voor een aangepast loon.

Vaak is de echte reden van brugpensioen of het ontslaan van oudere werknemers niet hun leeftijd, maar de kostprijs. Als we een andere looncurve kunnen bekomen, kunnen we vast ook aangepaste werkdruk bekomen. Vergelijk het met de asbestpremies. In plaats van te ijveren voor een hoge premie (verloning), moeten we gewoon asbest wegnemen. Dat zoiets een lager loon als gevolg heeft, is helemaal niet erg. Als daarmee de bron van ellende (asbest) ook weg is. Oudere werknemers 80% laten werken, of aangepaste KPI’s geven, in ruil voor een aangepast loon. Laat maar komen die hap. Van zodra mijn kinderen het huis uit zijn en datzelfde huis afbetaald is… graag.

Conclusie? Brugpensioenen zijn een belediging voor vijftigplussers. Het is een vernedering voor mensen die nog jong van hart zijn en goed in hun vel zitten. Brugpensioen zet mensen veel te vroeg bij het afval. Ik wil het niet meemaken. En ik wens het niemand toe.

Conclusie? Brugpensioen zet aan tot verveling, depressie en vroegtijdige aftakeling. Brugpensioen is niet alleen vernederend, het is ook een bron van onwelzijn. Werken is ook zelfrealisatie. Vraag het maar aan iedere werkloze. Je zelfbeeld lijdt er onder. Aan het beeld dat je “er niet meer bij hoort”. Mogen blijven werken moet een recht worden. Niet het mogen stoppen met werken.

Finaal? Als we als preventieadviseur aan primaire preventie willen doen, kan ik maar 1 advies geven: schaf het brugpensioen af. En het oproepen tot het ontslaan van mensen die nog goed in hun vel zitten, maar toevallig wat meer jaren ervaring op de teller hebben staan, mag voor mijn part strafbaar gemaakt worden. Zowel aan de kant van de werknemers als aan die van de werkgevers.

Als preventieadviseur zal het een hele uitdaging worden om mee te helpen werken en denken met de collega’s van HR. Al onze medemensen respectvol en nuttig werk bezorgen dat ze kunnen volhouden tot hun 65ste. Ik kijk er al naar uit.